ایام تشریق
ایام تشریق، نام سه روزی است که بعد از عید قربان قرار دارد. به عبارت دیگر به روزهای یازدهم، دوازدهم و سیزدهم ماه ذیالحجه، ایام تشریق میگویند.
وجه تسمیه
دربارهٔ علت نامگذاری ایام تشریق که از مناسک حج شمرده شدهاست، فرضیههایی مطرح است:
- «تشریق» به معنای خشک کردن گوشت در آفتاب است، و چوم در این روزها گوشت قربانی را (برای نگهداری طولانی مدت) خشک میکردند. به این اسم، نامگذاری شد.
- «تشریق» به معنای نماز عید است، روزهای دیگر نیز به پیروی از همین روز اول، «ایام تشریق» خوانده شدهاست.
- در تفسیری باطنی «روز تشریق» روزی است که نور حجت بن الحسن بر مردم تابیده و آنان در زیر این نور قرار میگیرند.
- ماه در این شبها از موقعیتی برخوردار است که نور خوبی از آن بر زمین میتابد.
- تا قبل از طلوع خورشید از مشرق، قربانی را ذبح نمیکنند.
- یکی از معانی «تشریق»، سکونت در زیر تابش آفتاب است و حاجیان در این روزها برای ادای مناسک حج در زیر آفتاب توقف میکنند.
- «تشریق» به معنای «رفتن به سمت مشرق» نیز مورد استفاده قرار میگیرد، و بیشتر حاجیان بعد از ادای مناسک حج به سمت مشرق میروند.
آداب و اعمال
در قرآن، روایات و منابع فقهی برای این ایام، آداب و اعمالی ذکر کردند. برخی از آنها عبارتند از:
- ذکر خدا
- تکبیر (الله اکبر) گفتن
- رمی جمرات
- قربانی کردن
- حلق و تقصیر
- بیتوته در منا
- اقامت در منا
- به جا آوردن اعمال مکه
- اقامه کردن نمازها در مسجد خیف
- حرمت روزه در ایام تشریق
- ممنوعیت عمره مفرده در برخی مذاهب
- خطبه خواندن امام
- تخییر میان کوچ کردن در روز دوم یا سوم از منا
- استراحت در منطقه تحصیب
منابع
- ↑ «وجه تسمیه «ایام تشریق» در مناسک حج چیست؟ - گنجینه پاسخ ها». اسلام کوئست - مرجعی برای پاسخگویی به سوالات دینی، اعتقادی و شرعی. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۸-۱۸.
- ↑ «ایام تشریق». www.hzrc.ac.ir. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۸-۱۸.